عوارض و ضررهای جسمانی زیاد نشستن
خطر نشستن تا آنجاست که متخصصان امر، آن را درردیف سیگار کشیدن قرار داده و اذعان میکنند همانطور که ترک سیگار سخت و اغلب ناممکن است، نشستن نیز همین وضع و حال را دارد، تنها با این تفاوت که نشستن به اندازه مصرف توتون و تنباکو کشنده نیست!
خطر بیخ گوش شما است
به تازگی، تحقیقات گستردهای برای سنجش میزان سلامت افراد تنپرور یا کارمندانی که بنابه اقتضای کاری، ساعات زیادی را پشت میز مینشینند، صورت گرفته است. متاسفانه نتیجه عمومی این تحقیقات نشان میدهد افرادی که سبک زندگی کمتحرکی دارند، حتی با انجام فعالیتهای ورزشی نیز از خطرات مربوط به نشستن در امان نخواهند بود.
تحقیقات جدیدی نشان می دهد که یکی از راه های اصلی حفظ سلامتی ایستادن و پرهیز از نشستن در ساعات طولانی است.
کسانی که بیش از ۱۱ ساعت در روز می نشینند فارغ از اینکه در ساعات دیگر روز چقدر فعال و در حرکت باشند، به نسبت سایرین با احتمال بیشتری از مرگ زودرس روبرو هستند.
یک پیشنهاد
اگر محیط و سبک زندگیتان به گونهای است که نمیتوانید از نشستن اجتناب ورزید؛ توصیه میکنیم ارتفاع میز را طوری تغییر دهید که به حالت ایستاده نیز بتوانید امور روزمره خود را به انجام برسانید یا زمانی که از کار روزانه فارغ شده و در تعطیلات آخر هفته به سر میبرید، تحرک بیشتری از خود نشان میدهید.
اگر هم بودجه کافی برای رفتن به گردش در دامان طبیعت را ندارید، بهترین انتخاب کمک در انجام کارهای منزل و همین خانهتکانی خودمان است.
خطرات نشستن زیادی را جدی بگیرید
نشستن بیماریزاست
نتایج تحقیقی که زمستان سال گذشته روی بیش از ۶۳۰۰ نفر از میانسالان استرالیاییتبار صورت گرفته نشان میدهد افرادی که بیش از چهار ساعت در روز پشت میز مینشینند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماریهای مزمن قرار دارند. از مهمترین این بیماریها میتوان به پرفشاری خون، بیماریهای قلبی و عروقی، دیابت و سرطان اشاره کرد.
همچنین نتایج این تحقیق و سایر بررسیهای علمی نشان میدهد هرچه فرد زمان بیشتری را به صورت نشسته صرف میکند، احتمال ابتلای وی به انواع بیماریهای مزمن بیشتر است. جالب اینکه میزان شاخص توده بدنی (BMI) فرد در این میان اهمیت خاصی ندارد.
مرگ بر اثر سرطان روده بزرگ
همه چیز درمورد عوارض و ضررهای جسمانی زیاد نشستن
زیاد نشستن بیش از اندازه می تواند برای بدن زیاد زیان آور باشد, همه ی وقت کوشش کنید چندان پشت میز و صندلی ننشینید.نشستن کاری هست که اکثر آمریکاییها چندان انجام میدهند! مخصوصا با راحتیهای زیادی که تکنولوژی فراهم کرده.
اگر کارتان را پشت میز انجام میدهید, حتی اگر در منزل با رایانه کار می کنید, شاید بخش قابل توجهی از روزتان را نشستهاید, و ممکن هست کوشش کنید این طولانی نشستنها را با انجام تمرین و ورزش بیاثر کنید.
مطمئنا کار خوبی می کنید اما مطالعات زیادی انجام شده که معلوم کند آیا جلسات ورزشی, جبران ساعتها نشستن روی صندلی را می کنند؟ آنهایی که اکثر در معرض خطر میباشند, کسانیاند که هرروز, شش ساعت یا اکثر می نشینند. چرا یکجا نشستن زیان آور هست؟
بهم خوردن تعادل در عضلات پایین تنه
وقتی برای مدتی طولانی می نشینید, فلکسور یا خم کنندههای لگنتان سفت شده و عضلات متضاد, یعنی اکستانسور یا باز کنندههای لگن, کش آمده و ضعیفتر می شوند. این نوع عدم تعادل عضلانی, خطر صدمههای ورزشی و دردهای پایین کمر را افزایش می دهد. در موارد شدیدتر, بیش از اندازه نشستن میتواند
منجر به کوتاه شدن مزمن فلکسورهای لگن شود؛ مریضی به اسم چرخش قدامی لگن «APT». لگن شما به علت سفت و کوتاه شدن فلکسورها, به جلو فشار داده شده و پایین کمرتان نیز سفت می شود. آنهایی که دچار این دشوار میباشند, انحنای زیادی به طرف داخل در پایین کمر داشته و شکمشان بیرون زده هست. این اوضاع بدنی برای دیسکهای پایین کمر زیان آور هست.
اکنون چگونه می توانید با چندان نشستن رویارویی کنید؟ در طول روز اکثر از جای خود بلند شوید و حرکت کنید. وقتی روی صندلیتان می نشینید, حتماً اوضاع درستی به بدن خود بدهید, به جلو قوز نکنید, در اتمام روز, و ترجیحا در طول روز نیز, یکسری کششهای مربوط به فلکسورهای لگن را انجام دهید تا این عضلات سفت شده را شل کنید. روی تقویت عضلات مقابل فلکسورهای لگن نیز باید کار کنید؛ یعنی عضلات باسن و همسترینگ.
فشار وارد بر کمر و گردن
این فقط پایین کمرتان نیست که با چندان نشستن صدمه میبیند, بلکه بالای کمر و گردنتان هم دچار صدمه می شود. آیا می دانستید وقتی که می نشینید, بر خلاف ایستادن, ۹۰ درصد فشار و کشش بیشتری بر کمرتان وارد میکنید؟ دلیلش هم این هست که اکثر افراد, تمایل به قوز کردن هنگام نشستن
روی صندلی دارند. ضمنا, یک مسئلهی دیگر هم تایپ کردن هست. وقتی شما به ابزاری که در دست خود دارید نگاه می کنید و چیزی تایپ می کنید, فشار قابل توجهی به عضلت بالای کمر و گردن خود وارد میکنید. علت ابتلای اکثر افراد به دشواری های گردن و کمر همین هست.
برای کم کردن ریسک صدمه به گردن و کمر چه می توانید بکنید؟ مکررا از جای خود بلند شوید و کمی قدم بزنید. اگر تلفن همراه در دست می گیرید, آن را بالاتر نگه دارید, یعنی مقابل چشمهایتان. یاد بگیرید چگونه در وضعیتی درست و متعادل بنشینید و بلند شوید. همچنین تمرینهای کششی بالای کمر و گردن را در طول روز و در اتمام آن انجام دهید. با تمرینهای مقاومتی, عضلات گردن و کمر خود را تقویت کنید.
افزایش ریسک لخته شدن خون
بله, درست هست؛ چندان نشستن بدون وقفه انداختن, ریسک لخته شدن خون در رگی عمقی در پاها را افزایش می دهد. این رخداد خطرناکی هست چون این لختهی خون میتواند از جای خود بیرون آمده و به سمت ریهها حرکت کند و کُشنده باشد. مطالعهای نشان داد زنانی که در طول روز ساعتهای طولانی مینشستند,
دو یا سه برابر اکثر در معرض لخته شدن خون قرار داشتند. همین طور اگر تحت هورمون درمانی برای یائسگی هستید یا قرص ضد بارداری مصرف می کنید, اکثر در معرض لخته شدن خون در اثر چندان نشستن هستید. باز هم راهکار این هست که دست کم هر یک ساعت از جای خود بلند شوید و حرکت کنید. اگر این امکان برایتان وجود ندارد, ساق پاهای خود را مرتبا بکشید تا جریان خون اکثر شده و ریسک تشکیل لختهی خون کم شود.
تشدید واریس
چندان نشستن, رگهایتان را هم جور دیگری تحت تاثیر قرار میدهد. نشستنهای طولانی مدت میتواند رگهای واریسی را بدتر کرده و افرادی که دچار واریش نیستند را هم مستعد ابتلا به آن کند. خوشبختانه, واریس به اندازهی لختگی خون خطرناک نیست, اما چه کسی هست که با ابتلا به آن مشکلی نداشته باشد؟!
فشار زیادی وارد بر پایین تنه می تواند به دریچههایی که جریان خون به سمت پاها را تنظیم میکنند صدمه زده و وقتی این دریچهها صدمه ببینند, خون به سمت پاها کشیده شده و موجب تورم رگها میشود و آن ها برجستهتر خواهند شد. اما زمانی که عضلات پای خود را منقبض میکنید یا راه می روید,
این عضلات خون را به سمت قلب میفرستند و فشار از روی رگها برداشته می شود. پس در طول روز اکثر راه بروید و عادت کنید وقتی نشستهاید عضلات ساق پای خود را منقبض کنید.
آنزیمهای مرتبط با سوخت و ساز گلوکز و چربی, تحت تاثیر قرار می گیرند
اگر کمر درد و گردن درد و واریس و لختگی خون برایتان کافی نیستند تا دست از طولانی یکجا نشستن بردارید, پس بدانید که آنزیمهای مربوط به تجزیهی چربی که در جریان خون قرار داشته و تری گلیسرید اسم دارند نیز با نشستنهای شما دچار اضطراب میشوند. تری گلیسرید بالا موجب افزایش ریسک مریضیهای قلبی و عروقی می شود. نشستن باعث میشود حساسیت به انسامان کم شده و سلولها به سختی بتوانند
گلوکز را برداشته و از جریان خون خارج کنند. بنابراین, ریسک ابتلا به دیابت نوع دوم اکثر می شود. پس نشستنهای چندان, هورمونهای کلیدی دخیل در متاباماسم چربی و گلوکز را تحت تاثیر قرار می دهد و این هم علتی دیگر برای کمتر نشستن و اکثر حرکت کردن هست.
افزایش ریسک مرگ و میر به هر علتی
اکثر مطالعات نشان دادهاند که چندان نشستن, احتمال مرگ ناشی از تمام دلایل, مخصوصا مریضیهای قلبی و عروقی را افزایش میدهد. مطالعهای نیز نشان داده که این تنها مقدار زمانی که صرف نشستن می کنید نیست که مهم هست, بلکه تقسیم زمانهای نشستن در طول روز نیز اهمیت دارد. شش ساعت در روز نشستن, طی دو یا سه تا ۲ یا ۳ ساعت, کمتر از شش یا هفت بار, یک ساعت نشستن زیان آور هست.
پس, مکررا قدم زدن و حرکت کردن, اکثر خوب هست. ضمنا اگر بتوانید مدت هر زمان نشستن خود را به ۳۰ دقیقه یا کمتر هم کاهش دهید, خیلی بهتر خواهد بود.
