به طور کلی غذاها و نوشیدنی های پر انرژی و سایر مواد ادویه دار جزء غذاهای تحریک کننده قوای جنسی به شمار می روند.
به طور کلی مواد غذایی مختلف تاثیر متفاوتی دارند و از نظر فیزیولوژی تاثیرات خاصی در بدن اعمال می کند، مثلا بعضی غذاها مهار کننده های قوای جنسی را کاهش می دهند و بدین ترتیب باعث افزایش میل جنسی می شوند و برخی دیگر جریان خون سیستم تناسلی را افزایش می دهند و تعدادی دیگر از غذاها نیز هورمون های نشاط آور ترشح می کنند.
دانشمندان مواد خوراکی محرک قوای جنسی را بر اساس اثرات فیزیولوژیک آنها در بدن به سه دسته تقسیم می کنند:
۱- غذاهای نشاط آور:
برخی غذاها باعث ترشح هورمونهایی در بدن می شوند که افراد را سرحال می آورند، در این شرایط فرد احساس اعتماد به نفس می کند، مهار کننده ذهنی او کم می شود و با نشاط تر بنظر میرسد. در نتیجه یکی از مراحل جنسی که آمادگی روحی است فراهم می شود و این مواد عبارتند از:
– فلفل تند و غذاهای ادویه دار که باعث پمپاژ قلب می شوند.
– موز که فرد را با نشاط می کند.
– هویج که به علت داشتن فیبر زیاد میل جنسی را افزایش می دهد.
۲- دسته دوم مواد غذایی هستند که هورمونهای جنسی (تستوسترون) را افزایش می دهند که شامل:
– میگو و سایر غذاهای دریایی که حاوی ید فراوان بوده است.
– شکلات که نه تنها حاوی کافئین است بلکه اسید آمینه فنیل آلانین نیز دارد که میزان ماده ای بنام فنیل استین آمین را در مغز افزایش می دهد و یک آمفتامین طبیعی است که محرک سیستم مغزی محسوب می شود.
– زنجبیل که باعث افزایش جریان خون دستگاه تناسلی در مرد و زن می شود.
– زیتون که نوع سبز آن در مردان و نوع سیاه آن در زنان باعث افزایش قوای جنسی می شود.
– گوجه فرنگی و سیب درختی هر دو باعث افزایش قوای جنسی می شود.
۳- غذاهای که عملکرد سیستم تناسلی را بهبود می دهند:
این دسته مواد خوراکی هستند که حتی بوی آنها در تقویت قوای جنسی موثر است، مثلا ذرت بو داده با کره تا ۹% و کدو حلوائی تا ۴۰% و گیاه اسطوخدوس نیز تا ۴۰% جریان خون دستگاه تناسلی زیاد می کند.
سایر مواد:
۱- جوشاندن و خورانیدن مارچوب به مدت ۳ روز متوالی.
۲- انجیر که از دوران قدیم به عنوان محرک قوای جنسی شناخته شده است.
۳- عسل حاوی ویتامین های گروه B واملاح خاص است و ضمناً قند موجود در عسل سهل الهضم بوده و روده جذب می شود و انرژی بخش است. البته باید یادآوری کرد که میزان نتیجه گیری از مصرف مواد غذایی فوق در افراد متفاوت می باشد و هر فرد ممکن است پاسخی به فراخور وضع فیزیولوژیک خود داشته باشد.
