پیگیری بیماری اوتیسم در کودکان

توسط
دنیا
-

نی‌نی تایم: اوتیسم به نوعی اختلال مغزی اطلاق می‌شود که توانایی‌های ارتباط فردی را در برقراری روابط با دیگران محدود می‌کند و غالبا در سنین پایین از طیف خفیف تا حاد مشاهده می‌شود. اوتیسم از هر ۸۸ کودک امریکایی حدود یک نفر را مبتلا می‌کند و در پسران ۵ برابر شایع‌تر از دختران است. اختلال اوتیسم پیش از ۳ سالگی در کودکان تشخیص داده می‌شود. برخی نوزادان بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی رفتارهای طبیعی از خود بروز می‌دهند و پس از آن، رفته رفته در انجام مهارت‌های لازم باز می‌مانند.

اگر با کودک مبتلا به اوتیسم مواجه شوید برخی رفتارهای او بسیار بارز بوده و به راحتی می‌توانید متوجه این بیماری در او شوید. آنها معمولا حرکات تکراری زیادی را انجام می‌دهند، تکان خورده یا می چرخند- غالبا از برقراری ارتباط چشمی با طرف مقابل شدیدا خودداری می‌کنند- این گروه از کودکان نسبت به هم سالان خود دیرتر قادر به حرف زدن بوده و سخن گفتن را با تأخیر فرا می‌گیرند- در مقابل تغییرات جزئی به شدت تحریک پذیر بوده و عصبی می‌شوند. البته نکته حائز اهمیت این است که بسیاری از علائم مذکور در کودکانی هم که سالم بوده و مبتلا به هیچ یک از نشانه‌ها نیستند نیز قابل مشاهده است. بنابراین والدین با مشاهده این علائم و رفع هر گونه نگرانی باید با پزشک معالج کودکشان مشورت کنند.

یک سالگی از مهم‌ترین سنینی است که اولین نشانه‌های این اختلال را می توان تشخیص داد. نوزادانی که در یک سالگی مبتلا به اوتیسم می‌شوند غالبا نسبت به صدای مادر عکس‌العملی نشان نداده یا با صدا زدن نامشان واکنشی بروز نمی‌دهند یا در چشم های اطرافیان خیره نمی‌شوند.

تزریق واکسن باعث اوتیسم می شود؟

تزریق واکسن باعث اوتیسم میشود یا نه

بسیاری از والدین نگران این موضوع هستند که برخی واکسن ها برای کودک شان خطرآفرین است.
دانشگاه امراض کودکان در آمریکا و موسسه دارویی ( IOM) اعلام کردند که هیچ نوع واکسن و یا ترکیبات واکسنی مسئول ایجاد بیماری اوتیسم نیستند. آنها گفتند که فواید واکسن زدن خیلی بیشتر از خطرات احتمالی آن است.
تعداد کودکان اوتیسمی چقدر است؟
هنوز تعداد این کودکان، مشخص نشده است. بیماری اوتیسم در پسران ۳ تا ۴ برابر بیشتر از دختران است. وضعیت اقتصادی خانواده، میزان تحصیلات افراد خانواده و نوع زندگی تاثیری بر این بیماری ندارند.
ناتوانی های کودکان اوتیسمی کدامند؟
۱٫ سندرم Asperger : بیماری است که در طی سال های اول مدرسه ظاهر می گردد و شامل تداخلات اجتماعی، دقت زیاد در صحبت کردن و اشتیاق به کارهای غیرمعمول است.
۲٫ سندرم Rett : این یک بیماری سیستم عصبی است که برگشت را ایجاد می کند، به خصوص در استفاده از زبان و دست ها. تفاوت زیادی با اوتیسم دارد و تنها در زنان دیده شده است.
۳٫ ناتوانی در یادگیری : نادر است و این در مواردی رخ می دهد که به بچه یک چیز را یاد می دهیم و آن بچه در ۱۰ سالگی آن را از یاد می برد.
۴٫ ناتوانی در پیشرفت
همچنین اوتیسم می تواند تداخلاتی را در مغز ایجاد کند و بیماری های دیگری را نیز بوجود آورد از قبیل:
• Fragile X syndrome
• Mental retardation (عقب ماندگی ذهنی)
• Tuberous sclerosis(تصلب بافت ها)
• Seizures(صرع)
Fragile X syndrome یک بیماری ارثی می باشد که از کم هوشی ناشی می شود. در این بیماری ژن ها قادر نیستند پروتئین کافی را برای سلول (به خصوص سلول مغز) تولید کنند.
علائم بیماری اوتیسم چیست؟

علایم اوتیسم

بیشتر والدین اوتیسمی، هنگامی که بچه آنها ۱۸ ماهه تا ۲ ساله می شود، کمک می خواهند. بچه های اوتیسمی مشکلاتی دارند، از قبیل:
تداخل در روابط اجتماعی، وانمود کردن به بازی و ارتباط کلامی و غیر کلامی.
بیشتر کودکان اوتیسمی، در سن ۱ یا ۲ سالگی معمولی هستند، ولی ناگهان زبان گفتاری و مهارت های اجتماعی را از دست می دهند.
کودکان اوتیسمی، ممکن است:
– بسیار حساس به نور، صدا، لمس، بو و یا مزه باشند. مثلا از پوشیدن لباس های زبر خودداری کنند و ناراحت و افسرده شوند.
– هنگامی که زندگی روزانه تغییر پیدا کند، حرکات تکراری را انجام دهند و یا اشیا را در جای خود نگذارند. همه این عوامل باعث اندوه و پریشانی آنها می شود.
این نشانه ها ممکن است از ضعیف تا شدید باشد.
مشکلات ارتباطی این بیماران شامل:
نمی توانند صحبت راشروع کنند، و یا توانایی ادامه بحث را ندارند.
 ارتباط، با حرکات دست به جای استفاده از لغات صورت می گیرد.
رشد زبان و تکلم به کندی صورت می گیرد و یا اصلا صورت نمی گیرد.
 عدم دقت در دیدن اشیا
 به جای لغت “من” از “تو” استغاده می کند، برای مثال به جای آن که بگوید من آب می خواهم، می گوید” تو آب می خواهی.
 عدم توجه به اشیا (در ۱۴ ماهگی مشخص می شود)
 کلمات و یا جملات را تکرار می کنند.
 بدون احساس حرف می زنند.
تداخلات اجتماعی:
روابط دوستانه ندارند.
بازی های کلامی را دوست ندارند.
تنهایی را ترجیح می دهند.
بدون توجه به لبخند هستند.
عدم پاسخ به اطلاعات احساسی
از صدای بلند، وحشت زده نمی شوند.
حواس بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه کمی دارند.
ممکن است از صدای معمولی، خوش شان نیاید و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.
ممکن است تنها بمانند، زیرا خیلی دست پاچه می شوند.
یک سطح صاف را خارش می دهند و اشیا را لیس می زنند.
به درد، خیلی زیاد و یا خیلی کم واکنش نشان می دهند.
ممکن است یک جمله را چندین بار تکرار کنند.
منظور گوینده را به سختی می فهمند.
نمی توانند درک کنند که گوینده حرف خنده دار می زند و یا سرزنش کننده.
ممکن است حرف نزنند و یا خیلی کم حرف بزنند.
خطر را حس نمی کنند.
بازی کردن به شیوه خود
یک تکه کوچک اسباب بازی برای آنها جالب می باشد، مثلا چرخ های یک ماشین.
بازی کسی را تقلید نمی کنند.
ترجیح می دهند تنها بازی کنند.
در آن نقش که بازی می کنند، دارای قوه تخیل کمی هستند.
همیشه باید یک بازی کنند.
آن ها رفتار مخصوص به خود دارند. خود را یا تکان می دهند و یا دست می زنند.
رفتار نامناسب
خشونت
تکرار یک نقش یا فکر
بی دقت
بی علاقه و بدون احساس
پرتحرک و یا کم تحرک
تمایل به خود و یا دیگران
تکرار حرکات بدن
نشانه ها و آزمایشات
اگر نوزاد شما دچار مشکلات زیر بود، حتما او را نزد پزشک ببرید:
در ۱۲ ماهگی، هنوز چیزی نمی گوید (منظور گفتن همان کلمات ناواضح است)
در ۱۲ ماهگی، اشاره نمی کند و یا “بای بای” نمی کند.
در ۱۶ ماهگی، یک لغت هم نمی گوید.
در ۲۴ ماهگی، دو لغت نمی گوید.
از دست دادن تکلم و یا مهارت های اجتماعی در هر سنی
درمان اوتیسم
درمان 
درمان و بهبود اوتیسمی‌ها به زمان، صبر و حوصله زیادی نیاز دارد و والدین کودکان مبتلا باید تمام تلاش خود را برای همکاری در امر درمان انجام دهند. درمان‌های رفتاری از جمله گسترده‌ترین شیوه‌هایی به شمار می‌رود که می‌تواند برای بهبود روابط اجتماعی، صحبت کردن و برقراری ارتباط مؤثر با دیگران به کار رود. این روش‌ها که به «تجزیه کاربردی رفتاری» شناخته می‌شوند به مرور باعث برانگیختن عملکردهای مثبت و حذف رفتارهای منفی در مبتلایان می‌شود. محققان با روشی موسوم به «فلورتایم» سعی دارند تا روی عواطف و احساسات و مهارت‌های اجتماعی کودکان اوتیسمی کار کنند. روش «TEACCH» نیز با کارت‌های تصویری و سایر علائم بصری به کمک در امر درمان بچه‌های اوتیسمی می شتابد. سیستم مدارس دولتی در بسیاری از کشورهای دنیا، خدمات ویژه‌ای را به منظور کمک به بهبود کودکان مبتلا به اوتیسم اجرا می‌کند که گفتار درمانی و کار درمانی را شامل می‌شود.

به طور کلی درمان دارویی و پزشکی برای مبتلایان به اوتیسم وجود ندارد ولی در عین حال برخی داروها به کاهش علائم بیماری کمک می‌کند. در مشکلات رفتاری غالبا داروهای ضد روان پریشی و گاه داروهای ضد افسردگی تجویز می‌شود. کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب به صداها، تماس بدنی، مزه‌ها، نگاه اطرافیان و بوهای تند حساس بوده و مشکل آنها بسیار شبیه به «اختلال حسی» است به طوری که نسبت به نور زیاد یا صدای زنگ حساسیت زیادی نشان داده و عصبی می‌شوند. برخلاف تصور برخی، مبتلایان به اوتیسم همانند مردم عادی جامعه حق حیات داشته و به راحتی می‌توانند زندگی کرده و به تحصیلات و حتی کار بپردازند. بسیاری از مبتلایان به اوتیسم که از توانایی‌های فکری و ذهنی رنج می‌برند با روش‌های درمانی- رفتاری می‎توانند از پس مشکلات خود برآمده و زندگی عادی را تجربه کنند.

مقالات مرتبطبیش از نویسنده

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید