نی نی تایم: بارداری پر از لحظات زیبا و هیجان انگیز است و البته گاهی اوقات بیماریهای ناخوشایند. شاید یکی از آن خانمهای بارداری باشید که با بیماریهایی مانند تهوع بارداری یا هموروئید و تکرر ادرار در این دوران مواجهید. هموروئید دوران بارداری را همه زنان باردار تجربه نمیکنند اما بیماری شایع بارداری به حساب میآید. چه انتظارش را داشته باشید و چه نداشته باشید این وضعیت آزاردهنده است. اما خوشبختانه میتوانید برای کاهش ناراحتیها و کمک به کوتاه کردن طول دوره درمان کارهای زیادی انجام دهید.
هموروئید چیست؟
هموروئید در اصل رگهای رکتوم یا مقعد است. این رگها در راست روده کوچک ملتهب و متورم میشوند. دو نوع مختلف هموروئید وجود دارد.
هموروئید داخلی:
داخل رکتوم بوده و اغلب بدون درد است اما ممکن است خونریزی کند. برخی افراد ممکن است احساس فشار و ناراحتی کنند اما بسیاری هیچ دردی تجربه نمیکنند.
هموروئید خارجی:
تودههای نرم در اطراف مقعد ایجاد شده و خونریزیهای کوچکی زیر پوست بروز میکند. همچنین ممکن است پرولاپس هموروئید داخلی را نیز برخی افراد تجربه کنند. پرولاپس که به معنی انسداد عروق و بیرون زدن از مقعد است معمولا هنگام اجابت مزاج اتفاق میافتد. در برخی موارد اسفنکتر مقعد باعث ایجاد پرولاپس دائمی میشود.
علائم هموروئید چیست؟
در دوران بارداری بدن شما تغییرات زیادی میکند. گاهی اوقات این تغییرات طبیعی است و گاهی هم منجر به بیماری شده و نیاز به درمان دارد. اگر نسبت به بروز علائم ناآگاه هستید بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید. برخی علائم هموروئید عبارتند از: خارش یا سوزش، خونریزی بعد از مدفوع، احساس درد در کنار مقعد، برآمدگی اطراف مقعد، درد در حرکت مدفوع، احساس فشار و ناراحتی. اگر هرگونه خونریزی را تجربه کنید مهم است که با پزشکتان تماس بگیرید و در صورت لزوم درمان لازم را انجام دهید.
هموروئید در بارداری
هموروئید در دوران بارداری شایع تر است. هموروئید در بارداری بخصوص ۳ ماهه سوم شایع است. بعضی از خانم ها هموروئید را برای اولین بار در بارداری تجربه می کنند. اگر شخصی قبل از بارداری هموروئید داشته باشد در حین بارداری مجددآ عود می کند. گاهی ممکن است هموروئید در مرحله دوم زایمان به علت زور زدن بروز کرده که این شکایت شایع بعد از زایمان است. در بیش تر موارد هموروئید هایی که در طی بارداری ایجاد شده اند بعد از زایمان بهبود می یابند خصوصآ اگر از یبوست اجتناب شود. توجه کنید که استفاده از پماد و شیاف آنتی هموروئید حتما باید زیر نظر پزشک باشد.
عمل همورویید در زنان باردار
در زنان بادار باید درمان های غیر جراحی انجام شود ولی درصورت ضرورت و اورژانس می توان این عمل را با بی حسی موضعی بدون مشکل برای مادر و یا جنین انجام داد
یبوست در بارداری
یبوست در بارداری شایع هست و با عوارضی نظیر هموروئید و بی اشتهایی و افسردگی همراه است.
فعالیت فیزیکی و تحرک باعث کاهش یبوست می شود
استرس نیز باعث تشدید و افزایش یبوست می شود.
برای درمان یبوست این نکات را رعایت کنیذ :
۱. بعد از بیدار شدن از خواب یک لیوان آب ولرم بنوشید.
۲. روزانه هشت لیوان آب بنوشید.
۳. هر روز سالاد میل کنید.
۴. از مصرف آجیل چیپس و پفک اجتناب کنید.
۵. غذاهای فست فود کالباس و سوسیس بشدت یبوست آور هستند از آن ها بپرهیزید.
۶. هر روز میوه بخورید یا دو لیوان آب میوه بنوشید.
۷. تحرک داشته باشید . ساعت های طولانی را صرف تماشای تلویزون یا بازی های کامپیوتری نکنید.
۸. هر روز نیم ساعت پیاده روی کنید.
۹. ده عدد آلو و ده عدد انجیر خشک را دو ساعت در آب خیسانده و میل کنید.
۱۰. روزی سه قاشق روغن زیتون بخورید.
اگر با رعایت موارد بالا باز هم یبوست داشتین با تجویز پزشک داروی ملین استفاده کنید.
هرگز نگذارید یبوست بیش از سه روز طول بکشد و گرنه دچار هموروئید (بواسیر) یا سایر بیماری های مقعدی همچون شقاق می شوید.
برای پیشگیری از ابتلا به هموروئید از توالت فرنگی استفاده کنید. مدت طولانی سر توالت ننشینید و زیاد زور نزنید.
چرا هموروئید در بارداری شایع تر است؟
۱– رشد رحم در طی دوران بارداری سبب فشار روی ورید های لگن و اندام تحتانی شده و برگشت خون از نیمه تحتانی بدن کند تر می شود که این سبب ورم و متسع شدن عروق می گردد و همین امر باعث بروز هموروئید می شود.
۲– یبوست هم یکی عوامل همورویید در بارداری می باشد زیرا باعث می شود که دفعات دفع مدفوع کمتر شود و مدفوع سفت و خشک شود و دفع دچار مشکل می شود .
۳– افزایش هورمون پروژسترون در طی بارداری سبب شل شدن و ورم کردن دیواره عروق وریدی می شود. پروژسترون نیز سبب آهسته شدن حرکت دستگاه گوارش می شود روده ها در دوران بارداری آهسته تر حرکت می کنند .
آهن موجود در مکمل هایی که مصرف می کنند زنان باردار نیز باعث بروز یبوست می شود.
هموروئید در بارداری و راه های پیشگیری و درمان
- نشستن در تشت آب ولرم روزانه ۳ـ۴ بار به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه .
- خانم های حامله آز مصرف بتادین در تشت آب ولرم باید خودداری کنند چون برای جنین مضر است .
- استفاده از نرم کننده های مدفوع و مایعات (آب )
- استفاده نکردن از چای و نوشابه چون یبوست را تشدید می کند.
- مصرف غذا های پر فیبر مثل میوه جات و سبزیجات و غلات سبوس دار ــ بعد از هر دفعه اجابت مزاج اطراف
- مقعد را به خوبی تمیز و خشک کنید ( به آرامی و از جلو به عقب )
- کنترل عملکرد کبد، طحال و دستگاه گوارش
- انجام حرکات یوگا بارداری به رفع یبوست و مشکلات هموروئید کمک می کند .
چطور از هموروئید در طی دوران بارداری اجتناب کنیم؟
خانم ها در طی دوران بارداری مستعد هموروئید هستند ولی این غیرقابل اجتناب نیست. در این جا توصیه هایی برای پیش گیری از هموروئید برای شما ذکر می کنم: – اولین و مهم ترین راه اجتناب از یبوست است{ ازطریق داشتن رژیم پرفیبر ؛ اب حداقل ۱۰-۸ لیوان در روز ؛ ورزش منظم حتی حداقل در حد یک پیاده روی کوتاه} – وقتی احساس دفع دارید آن را به تاخیر نیاندازید
برای بهبودی از هموروئید (بواسیر) در بارداری چه کنیم؟
یک پک یخ با یک پوشش نرم روی محل گرفتار گذاشته و روزی چند بار این کار را تکرار کنید. روزی چند بار در لگن آب گرم برای بهبود درد بنشینید. برای دستمال توالت از دستمال بدون عطر ؛ سفید رنگ و نرم استفاده کنید. استفاده از دستمال مرطوب بهتر است. در صورت تشدید بیماری حتمآ با پزشک خود برای مصرف دارو های موضعی مشورت کنید زیرا بیش تر این دارو ها را بیش تر از یک هفته نمی توان استفاده کرد.
چه کسی در معرض هموروئید خارجی قرار دارد؟
اگر والدین شما هموروئید داشته باشند، ممکن است به احتمال زیاد شما نیز داشته باشید. هموروئید ممکن است بواسطه بارداری ایجاد شود.همانطور که سن ما هموروئید می تواند به علت افزایش فشار ناشی از نشستن زیاد رخ دهد. و هر چیزی که موجب تحریک شما در طی حرکات روده می شود، منجر به هموروئید خارجی می شود.اگر مطمئن نیستید که علت هموروئید شما چیست، پزشک متخصص ممکن است بتواند دلیل آن را تعیین کند
مصرف ملین ها در بارداری
اکثر ملین ها در طول دوران بارداری قابل استفاده می باشند. در حاملگی غالبا ملین های حجم دهنده و نرم کننده مدفوع تجویز می شوند.
در صورت مصرف داروهای ملین در طول حاملگی بایستی به نکات زیر توجه نمود:
- صورت ناخواسته باعث افزایش فشار خون یا احتباس مایعات در بدن شوند.
- بایستی از مصرف ملین های نمکی حاوی منیزیم، پتاسیم و فسفات در نارسایی کلیه خودداری کرد.
- ملین های محرک در خانم های باردار ممکن است باعث بروز عوارض جانبی شوند.
- روغن کرچک به علت احتمال بروز انقباضات رحمی، در خانم های باردار نباید مصرف شود.
در دوران بارداری از انجام حرکات زیر خودداری کنید:
- خم شدن به عقب
- حالت تعادل روی یک پا (مگر این که از یک صندلی یا از دیوار کمک بگیرید)
- حرکت شتر
- ایستادن روی دست
- ایستادن روی سر
- خم شدن به سمت عقب و بالا
ده نکته طلایی برای درمان یبوست
۱. بعد از بیدار شدن از خواب یک لیوان آب ولرم بنوشید.
۲. روزانه هشت لیوان آب بنوشید.
۳. هر روز سالاد میل کنید.
۴. از مصرف آجیل چیپس و پفک اجتناب کنید.
۵. غذاهای فست فود کالباس و سوسیس بشدت یبوست آور هستند از آن ها بپرهیزید.
۶. هر روز میوه بخورید یا دو لیوان آب میوه بنوشید.
۷. تحرک داشته باشید . ساعت های طولانی را صرف تماشای تلویزون یا بازی های کامپیوتری نکنید.
۸. هر روز نیم ساعت پیاده روی کنید.
۹. ده عدد آلو و ده عدد انجیر خشک را دو ساعت در آب خیسانده و میل کنید.
۱۰. روزی سه قاشق روغن زیتون بخورید.
اگر با رعایت موارد بالا باز هم یبوست داشتین با تجویز پزشک داروی ملین استفاده کنید.
هرگز نگذارید یبوست بیش از سه روز طول بکشد و گرنه دچار هموروئید (بواسیر) یا سایر بیماری های مقعدی همچون شقاق می شوید.
برای پیشگیری از ابتلا به هموروئید از توالت فرنگی استفاده کنید. مدت طولانی سر توالت ننشینید و زیاد زور نزنید.
درمان یبوست
فواید و مضرات ملین
ملین ها می توانند باعث بهبودی و پیشگیری از یبوست شوند.
مصرف ملین های خوراکی موجب کاهش جذب برخی از داروها و مواد غذایی در بدن می شود.
مصرف زیاد ملین ممکن است ویتامین های ضروری و سایر موادمغذی را پیش از آنکه فرصت جذب پیدا کنند، از روده بیرون براند.
ملین ها در دفع آب، سدیم و پتاسیم از بدن نیز شرکت می کنند.
استفاده بیش از حد ملین ها باعث ضعف عضلات روده و کاهش عملکرد مطلوب آن می شود. در نتیجه هنگامی که مصرف ملین را قطع کنید، نه تنها یبوست شما برمی گردد، چه بسا شدیدتر هم شود
همچنین مصرف بیش از حد ملین ها قادر است سندرم روده تنبل را باعث شود. در این حالت روده قادر به انجام عملکرد خود نیست.
انواع داروهای ملین
۱- ملین های حجم دهنده :
این نوع ملین ها حجم مدفوع را افزایش می دهند. متاموسیل و سیتروسل از این نوع هستند و استفاده طولانی مدت از آنها بی خطر است.
داروهای ملین حجم دهنده نبایستی به صورت خشک بلعیده شوند و باید با یک نوشیدنی مصرف گردند.
برای اینکه داروهای ملین به طور صحیح عمل کنند و روده دچار انسداد و خشکی نشود، بایستی مقدار کافی آب و مایعات روزانه مصرف شود.
اثر این نوع داروهای ملین، بعد از ۱۲ ساعت و در بعضی موارد بعد از ۲ تا ۳ ساعت دیده می شود.
۲- ملین های محرک :
این نوع از ملین ها سرعت حرکات روده را افزایش می دهند.
اثر این ملین ها در صورتی که با غذا خورده شوند، کاهش می یابد. لذا این نوع ملین ها غالبا در موقع خواب مصرف می شوند.
۳- ملین های اسموتیک (نرم کننده) :
این ملین ها با کشیدن آب به داخل روده باعث می شوند، مدفوع نرم تر شده و به آسانی عبور کند.
این ملین ها به چند دسته تقسیم می شوند:
الف- نمک ها (نمک های منیزیم، سدیم، فسفات): این ملین ها در درمان طولانی مدت یبوست استفاده نمی شوند. غالبا نیم تا سه ساعت بعد از مصرف، اثر آنها ظاهر می شود. زمانی که مقادیر زیادی دارو با معده خالی مصرف شود، دارو سریع تر اثر می کند.
ب- لاکتولوز: این ملین ها برای درمان طولانی مدت یبوست استفاده می شوند. غالبا بعد از ۱ تا ۲ روز اثر دارو ظاهر می شود.
۴- ملین های ترکیبی :
بعضی داروها، ترکیبی از انواع ملین ها مثل ملین های محرک و ملین های اسموتیک هستند، ولی هیچ مزیتی نسبت به داروهای انفرادی ندارند و ممکن است باعث بروز عوارض بیشتری شوند.
مصرف ملین ها در مادران شیرده
ملین های حاوی: کاسکارا و دانترون، ممکن است وارد شیر شوند.
اگرچه مقدار داروی ملینی که وارد شیر می شود معمولا ناچیز می باشد، ولی مواردی از بروز اسهال در نوزادان گزارش شده است.
داروهای ملین را با این داروها نخورید
– استفاده همزمان از داروهای ملین با این داروها توصیه نمی شود: آزاتیوپرین، سیکلوپورین، متادون، جین سینگ، دروپریدول، هیالورونیداز، هیالورونیداز، لیکوریک و تترابنازین.
– ملین ها می توانند با داروهای رقیق کننده خون نظیر وارفاین (کومادین)، آنتی بیوتیک هایی نظیر: تتراسایکیلین و سیپرفلوگزاسین و بعضی داروهای قلبی تداخل کنند.
هیچگاه دوز بیش از حد دارو را استفاده نکنید، مگر وقتی که پزشک تجویز کرده باشد
مواردی که داروهای ملین نباید مصرف شوند
– آپاندیسیت (التهاب آپاندیس)
– خونریزی روده با علت نامشخص
– برداشتن کولون (روده بزرگ) با عمل جراحی
– دیابت نوع دوم : بعضی از ملین ها حاوی مقادیری زیادی قند می باشند.
– بیماری قلبی
– فشار خون بالا: بعضی از ملین ها حاوی مقادیر بالایی سدیم می باشند.
