نی نی تایم: کار کردن فواید زیادی دارد، از شکوفایی استعدادها و نشاط روانی گرفته تا برخورداری از استقلال مالی و بسیاری مزایای دیگر. اما زمانی می توانید از این مزایا برخوردار شوید که شغل مناسبی داشته باشید. شغل نامناسب صدمات جدی ای به شما می زند.بنابراین باید از خطرات و تأثیرات شغل خود بر سلامت روحی و جسمی تان آگاه باشید. در ادامه می خواهیم ببینیم شغل نامناسب چگونه به سلامتی صدمه می زند
شما را درگیر اضطراب مزمن می کند
- اگر واقعا به شغل تان علاقه ندارید، هر روزی که سر کار می روید متحمل اضطراب ناشی از شاد نبودن می شوید.
- اضطراب طولانی مدت صدمات جدی زیادی به سلامتی شما وارد می کند.
- درگیری دائمی با رئیس خود یا نگرانی های ناشی از حجم کار، نواحی مربوط به اضطراب را در مغز فعال می کند.
- با فعال شدن این نواحی، هورمون هایی مثل کورتیزول و نورپینفرین درون خون و بعد در سرتاسر بدن شما جریان پیدا می کنند که به جسم و روح شما صدمه می زنند.
سلامت قلب تان را به خطر می اندازد
- هورمون های اضطراب باعث باریک شدن رگ های خونی می شوند که این مسأله منجر به بالا رفتن فشار خون می شود.
- همچنین این هورمون ها میزان گردش کلسترول درون رگ های خونی قلب را افزایش می دهند در نتیجه روند ابتلا به بیماری قلبی تصلب شرایین (سفت شدن عروق خونی) سرعت پیدا می کند.
- تحقیقات نشان داده است فشارهای شغلی مثل اضطراب شغلی و طولانی بودن ساعت کار، به میزان ۱۰ تا ۴۰ درصد در افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی سرخرگ کرونری و وقوع سکته ی مغزی نقش دارد.
سیستم ایمنی بدن تان را تضعیف می کند
- هورمون های اضطراب تأثیر زیادی در توانایی بدن در مبارزه با بیماری ها دارند.
- این هورمون ها سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند در نتیجه در برابر عفونت ها آسیب پذیر می شوید.
- در عین حال، این روزها طراحی اغلب دفاتر کاری به گونه ای است که هیچ دیوار یا دیواره ای برای جدا کردن میزهای کارکنان وجود ندارد و طبق تحقیقات همین مسأله شما را بیشتر در معرض میکروب ها قرار می دهد.
تاثیر هورمن های اضطراب
- هورمون های اضطراب همچنین عملکرد سیستم ایمنی بدن را دستخوش تغییر می کند
- به گونه ای که بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های خود ایمنی خواهید شد
- مثل بیماری کرون (نوعی بیماری التهاب روده)، کولیت زخمی (نوعی بیماری التهاب روده)، آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و بیماری پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی).
شما را درگیر دردهای ناشی از پشت میزنشینی می کند
- طبق تحقیقات دو سوم کارکنان اداری از درد کمر، گردن، کتف و مچ دست رنج می برند که ناشی از ویژگی های شغل های پشت میزی هستند،
- مثل نشستن طولانی مدت، خم شدن روی کیبورد و خیره شدن به مانیتور.
- بیشتر کارکنان عمده ی ساعات کاری خود را پشت میز می گذرانند، یعنی بخش قابل توجهی از عمر خود را نشسته سپری می کنند.
- این مسأله برای سلامتی بسیار مضر است چون می تواند منجر به بالا رفتن وزن و سفت شدن عضلات شود.
آسیب های ناشی از کار نا مناسب
- مشاغل اداری از جمله مشاغلی هستند که شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در آنها بالا می باشد.
- نشستن طولانی مدت، کار با کامپیوتر، حرکات تکراری، پوسچرهای استاتیک و شرایط محیطی نامطلوب می تواند عامل ایجاد کننده این اختلالات باشد.
- شیوع بالای اختلالات اسکلتی-عضلانی، ارزیابی ارگونومیک محیط کار و بهبود شرایط برای این گروه شغلی را ضروری می نماید.
- طراحی چک لیست و محاسبه شاخص های ارگونومیک و به کارگیری آنها می تواند در این ارزیابی مفید باشد.
- این مطالعه با هدف تعیین شیوع علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی در کارکنان اداری، ارزیابی ارگونومیک محیط کار و همچنین تعیین عوامل موثر در وقوع این اختلالات انجام شده است.
عوامل خطر
- مطالعه که بر روی ۴۰۰ نفر از کارکنان اداری انجام گرفت جهت تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی از پرسشنامه نوردیک استفاده شد.
- با استفاده از چک لیست ارگونومیک طراحی شده، شاخص های ارگونومیک برای این افراد محاسبه و عوامل خطر شناسایی گردید.
- تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS (Ver12.0) و با استفاده از آزمونهای t-test،Chi-square و آزمون نسبت ها انجام گرفت.
آسیب های حاصل شده
- نتایج مطالعه نشان داد که نواحی کمر و گردن به ترتیب با ۴۹ و ۴۷ درصد دارای بیشترین میزان شیوع علایم در بین کارکنان اداری مورد مطالعه بوده است.
- نتایج نشان دادند که ارتباط معنی داری بین شاخص ارگونومیک محاسبه شده و اختلالات در نواحی مختلف بدن وجود دارد (P<0.05).
- میانگین این شاخص در افرادی که از این اختلالات رنج می برند کمتر بوده و در نتیجه وضعیت نامطلوب ارگونومیک را نشان می داد.
- با محاسبه نسبت برتری (OR) نیز نشان داده شد که در این مطالعه شرایط غیر ارگونومیک با P<0.05عاملی موثر در افزایش شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی بوده است.
- ۵۳٫۳ درصد از کارکنان در اولویت اول اقدامات اصلاحی (یعنی لزوم انجام هر چه سریعتر اقدامات اصلاحی) قرار گرفتند.
- پوسچر نامطلوب و طراحی نامناسب ایستگاه کار از عوامل خطر شناخته شدند.
جلوگیری و رفع آسیب های حاصله
- با توجه به اینکه عمده مشکلات ارگونومیک در این محیط کار دفتری، پوسچر نامطلوب و طراحی نامناسب ایستگاه کار می باشد، بنابراین هرگونه اقدام اصلاحی باید بر این موارد متمرکز شود.
- نامناسب بودن ارتفاع میز و محل قرار گرفتن مانیتور و صفحه کلید،
- نامناسب بودن فاصله مانیتور از فرد، عدم وجود فضای کافی برای پاها در زیر میز،
- نامناسب بودن محل قرارگیری تلفن و دیگر لوازم اداری بر روی میز،
- عدم تنظیم پذیری شیب سطح نشستنگاه و پشتی صندلی،
- زیاد بودن عمق صندلی و نامناسب بودن موقعیت مانیتور نسبت به پنجره ها از فاکتورهایی هستند که می بایست در اصلاح ایستگاه کار این افراد مورد توجه قرار گیرد
آسیب های ناشی از کار طولانی با کامپیوتر
- معمولا افرادی که یک کار خاص را برای مدت ها به طور تکراری انجام می دهند، بیشتر به آسیب فشار تکراری (Repetitive strain injury) مبتلا می شوند، مانند افراد تایپیست
- .این آسیب (RSI) زمانی اتفاق می افتد که فشار زیادی روی یک مفصل ایجاد می شود و تاندون ها و عضلات دور آن را می کشد.
- وقتی این فشار به طور مکرر ادامه یابد، بدن زمانی برای نوتوانی خود و استراحت نخواهد داشت.
- در این هنگام، بدن با افزایش میزان مایعات آن ناحیه (ادم) برای کاهش فشار روی تاندون یا عضله واکنش نشان می دهد.
موضع آسیب واردشده
- این نوع آسیب سیستم عضلانی اسکلتی و دستگاه عصبی ممکن است توسط انجام کارهای یکنواخت، کارهای دشوار بدنی،
- قرار گرفتن در برابر ارتعاش ها،
- فشار یا فشرده شدن مکانیکی
- قرار گرفتن در موقعیت های سخت به صورت دائمی ایجاد می شود
- .این بیماری با نام های ترومای تجمعی و یا اختلالات و آسیب های تکراری استرس،
- صدمات حرکت تکراری و یا اختلالات اسکلتی عضلانی
- سندرم استفاده بیش از حد شغلی و یا ورزش نیز شناخته شده است.
مشکلاتی که در اثر آسیب فشار تکراری ایجاد می شوند عبارتند از:
سندرم تونل کارپال
- منطقه ای در مچ دست که عصب مدیان در آن وارد می شود، تونل کارپال نام دارد.
- در این سندرم عصب مدیان ورم می کند.
- هر گونه ورم در عصب این منطقه می تواند منجر به ایجاد درد و بی حسی و سوزن سوزن شدن و یا احساس ضعف در انگشتان دست شود.
سرویکال رادیکولوپاتی
تحت فشار قرار گرفتن دیسک گردن که معمولا در اثر نگه داشتن گوشی تلفن روی شانه ایجاد می شود.
اپیکوندیلیتیس
درد پشت آرنج که بیماری آرنج تنیس باز هم نامیده می شود.
کیست گانگلیون
تورم و ایجاد توده ای روی مچ دست که در اثر یک ماده ژله مانند که از پوشش مفصل یا تاندون تراوش می شود ایجاد می گردد.
دیستروفی رفلکس سمپاتیک
وضعیتی که در آن دست ها خشک و متورم می شوند و کنترل عضلات از بین می رود و درد به صورت مداوم وجود دارد.
التهاب تاندون
پاره شدن و التهاب تاندون هایی که استخوان ها را به عضلات وصل می کند.
پیشگیری از آسیب فشار تکراری موقع کار با کامپیوتر
- محل قرارگیری مناسب برای کامپیوتر،
- تایپ کردن درست و درست نشستن موجب ارگونومیک شدن محیط کامپیوتر می شود
- (یعنی خستگی و ناراحتی کمتری ایجاد می کند)
- از بروز آسیب های فشار تکرار جلوگیری می کند.
توصیه اول
- همیشه صاف بنشینید.
- قوز کردن یا دولا شدن روی کیبورد فشار زیادی روی گردن، پشت و ستون فقرات وارد کرده و موجب این آسیب می شود
- در مصرف کامپیوتر هم درست مثل سایر تجهیزات، هدف کاهش فشار و تکرار است تا اطمینان حاصل شود که استراحت کافی وجود دارد و طرز نشستن و قرارگیری صحیح است.
- مبلمان مربوط به کامپیوتر اگر موجبات درست نشستن را فراهم نکند، خطرساز خواهد بود.
- کامپیوتر نباید روی هر میزی که در دسترس است قرار گیرد.
- میز کامپیوتر میز مشخصی است که برای استفاده از آن طراحی شده است.
توصیه سوم
- اگر کامپیوتر توسط بیشتر از یک نفر استفاده می شود، راحت بودن صندلی تنها مسئله مهم نیست.
- باید بتوانید قد صندلی، زاویه پشت و محل قرارگیری دست ها را تنظیم کنید.
- کمر حتماً باید به جایی تکیه داشته باشد.
- برای تایپ کردن و استفاده از موس، مچ ها باید در وضعیت خنثی قرار گیرند نه خم شده یا کشیده شده.
- زاویه آرنج ها با بازوها باید ۹۰ درجه باشد.
- آرنج ها باید نزدیک پهلوهای بدن قرار بگیرند تا مچ دست تان را برای تایپ کردن خم نکنید.
- بالای مانیتور باید هم تراز با پیشانی کاربر باشد. فاصله از مانیتور باید ۶۰ سانتیمتر باشد.
- اگر مانیتور توسط همه اعضای خانواده استفاده می شود، مانیتوری خریداری کنید که تنظیم آن ساده باشد.
توصیه چهارم
- کیبورد باید ۷۰ تا ۷۵ سانتیمتر بالاتر از سطح زمین قرار داشته و قابل تنظیم باشد تا برای افراد بلندقدتر بالاتر رفته و برای کوتاه قدترها، پایین بیاید.
- همیشه صاف بنشینید.
- قوز کردن یا دولا شدن روی کیبورد فشار زیادی روی گردن، پشت و ستون فقرات وارد کرده و موجب این آسیب می شود.
- از سفت کردن شانه های خود خودداری کنید.
- پشت میز ، پاها باید در وضعیت راحتی قرار بگیرند و کف پاها باید صاف روی زمین باشد.
- در ضمن پاها و لگن باید عمود بر ستون فقرات باشند و زاویه آنها ۹۰ تا ۱۰۰ درجه باشد.
- داشتن استراحت های مرتب بین کار برای پیشگیری از این آسیب ضروری است.
- شما باید چشم ها، پشت، مچ ها و گردنتان را هر نیم ساعت یکبار استراحت دهید
توصیه پنجم
- محکم کوبیدن روی دکمه های کیبورد کاری غیرضروری است و می تواند هم به خود فرد و هم کیبورد آسیب بزند.
- یک تماس سبک برای تایپ کردن بهتر است.
- نباید فاصله دست هایتان از کیبورد زیاد باشد.
- زاویه ساعد و بازو باید ۹۰ درجه باشد.
- انگشتان و مچ دست نیز موقع تایپ کردن باید در یک راستا باشند.
- داشتن استراحت های مداوم و مرتب بین کار برای پیشگیری از این آسیب ها ضروری است.
- شما باید چشم ها، پشت، مچ ها و گردنتان را هر نیم ساعت یکبار استراحت دهید.
توصیه ششم
- انجام حرکات کششی، خوردن یک نوشیدنی یا تنقلات و یا قدم زدن در بین کار به شما کمک می کند در آینده دچار درد نشوید.
- دردناک شدن، خسته شدن، سوزش و خارش یا خشک شدن چشم ها، تار شدن دید یا دوبینی، حساسیت زیاد به نور همه از نشانه های فشار بر چشم هستند.
- از این رو باید هر از گاهی چشم هایان را ازصفحه مانیتور گرفته و به چیزی دورتر تمرکز کنید.
- بودن نور مناسب و کافی موقع کار با کامپیوتر، فشار وارد بر چشم ها را کمتر می کند.
- خیلی اوقات آسیب های فشار تکراری با استفاده کردن از ابزارهای کار نامناسب ایجاد می شود.
- از این رو بهتر است در انتخاب صندلی، مانیتور، دستگاه ها و کیبوردتان دقت کنید و سایز مناسب را تهیه کنید.
درمان آسیب های فشار تکراری
- علائم فشار تکرارشونده شامل سوزش، بی حسی و درد می شود که نشانگر وجود عصب پیشرونده و تخریب عضلانی است.
- اگر از خستگی مفرط و یا خشک شدن گردن و پشت تان شکایت دارید، حتما نزد پزشک بروید.
- در صورت نادیده گرفتن درد و فقط مصرف داروهای مسکن برای تسکین درد، وضعیت بیمار وخیم تر و دوره درمان طولانی تر می شود
- در صورت ابتلا به عارضه آسیب فشار تکراری، پزشکان انجام ورزش، فیزیوتراپی و مصرف دارو را توصیه می کنند
- که مدت زمان بهبود سه هفته تا شش ماه طول می کشد.
- در صورت نادیده گرفتن درد و فقط مصرف داروهای مسکن برای تسکین درد، وضعیت بیمار وخیم تر و دوره درمان طولانی تر می شود.
- پزشک ممکن است برای از بین بردن تورم و درد، درمان های سرد را توصیه کند و برای کاهش اذیت و تسریع بهبودی نیز استراحت را سفارش نماید.
- وقتی تورم و درد از بین رفت، پزشک یک برنامه توانبخشی را توصیه خواهد کرد که عضلات را به آرامی ورزش دهد و عدم حرکت مفصلی پیشگیری کند.
- بخش دیگری از درمان، استفاده از داروهای ضدالتهاب برای از بین بردن درد است.
تأثیرات منفی آن تا ساعات غیر کاری تان ادامه پیدا می کند
- اضطراب و افسردگی ناشی از کار بر دیگر جنبه های زندگی هم تأثیر منفی دارد.
- بعد از پایان ساعت کاری، نباید مسائل شغلی تان را از محل کار بیرون ببرید.
- بعضی افراد توانایی این کار را دارند اما بعضی دیگر با وضعیت روانی بدی از محل کار خارج می شوند و این اضطراب را به دیگران هم منتقل می کنند.
مسائل ناشی از اضطراب شغلی
این مسأله محدود به جر و بحث با اعضای خانواده نمی شود. تصادفات رانندگی بعد از ساعات کاری هم می توانند ناشی از اضطراب شغلی باشند چون شخص به قدری درگیر مسائل کاری خود است که توجهی به رانندگی اش ندارد.
شما را منزوی می کند
- افراط در کار می تواند شما را از بقیه ی امور زندگی تان باز دارد.
- افرادی که زمان زیادی را صرف شغل خود می کنند به تماشای تلویزیون اعتیاد پیدا می کنند و تنهایی را ترجیح می دهند.
- این افراد تغذیه و خواب مناسبی ندارند و در روابط عاطفی خود دچار مشکل می شوند.
- اعتیاد به کار که بیشتر از پنجاه ساعت کار در هفته تعریف شده است، به سلامت روانی صدمه می زند.
می تواند باعث تضعیف حافظه ی شما می شود
- اضطراب مزمن شغلی فقط بر روحیه و خلق و خو تأثیر نمی گذارد و به سلامت ذهنی شما هم صدمه می زند مثلاً تمرکز کردن برایتان دشوار می شود و نمی توانید به وضوح فکر کنید.
- این مسأله نه فقط روی کارها و محاسبات فوری، بلکه در مجموع روی توانایی شما برای ارزیابی کل یک موقعیت تأثیر می گذارد.
- همچنین در اثر تولید دراز مدت هورمون های اضطراب در بدن ممکن است زودتر از زمان طبیعی دچار مشکلات حافظه شوید.
آینده ی شما را به خطر می اندازد
- تحقیقات نشان می دهد اضطراب مزمن شغلی در دهه های بیست و سی زندگی تان نه تنها زندگی حال شما را خراب می کند، بلکه می تواند به سلامتی شما در دهه های بعدی زندگی تان هم صدمه بزند.
- محققان پی برده اند کسانی که رضایت شغلی پایینی دارند دچار اختلالات خواب می شوند
- افسردگی و اضطراب شدید را تجربه می کنند،
- از سلامتی عمومی کمتری برخوردارند،
- دائما سرما می خورند
- در میانسالی کمر درد دارند.
- شدت گرفتن اضطراب و افسردگی می تواند منجر به بیماری های قلبی – عروقی و دیگر مشکلاتی شود
- در سنین پیری آشکار خواهند شد.
