نوزادان به شادی معروف هستند و معمولاً اولین لبخند آن ها در زمان سه ماهگی رخ می‌دهد و در هفت ماهگی در برابر صدای شادی، شنیدن اسم خودشان، دیدن اسباب بازی و پدر ومادر و اطرافیان لبخند می‌زنند و ابراز شادی می‌کنند.
اگر نوزاد شما چهره بی تفاوتی دارد و نسبت به صدای شما واکنشی نشان نمی‌دهد احتمال اوتیسم وجود دارد.
علائم نوزادان مبتلا به اوتیسم
قدرت بینایی کودک در یک سالگی کامل می‌شود، اما از بدو تولد می‌تواند اشیا و افراد را به شکل خاکستری و غیر واضح مشاهده کند و به تدریج در یک سالگی محیط اطراف خود را کاملاً رنگی و واضح می‌بیند.
همچنین نوزاد از سه ماهگی به حرکت افراد و اشیا در اطراف خود واکنش نشان می‌دهد و آن‌ها را تعقیب می‌کند. اگر نوزاد با حرکت چشمان خود شما را تعقیب نمی‌کند و نسبت به سر و صدا، دگرگونی نور و اشیایی که در مقابل چهره اش قرار می‌گیرند بی تفاوت است با پزشک مشاوره انجام دهید.
در ۹ ماهگی نوزاد با ادای کلماتی سعی می‌کند با والدین و اطرافیان خود ارتباط برقرار کند و زبان مادری خود را می‌آموزد، چنان چه نوزاد شما همچنان ساکت است و تمایلی به سخن گفتن ندارد و زمانی که با او گفت و گو می‌کنید تنها به شما نگاه می‌کند زنگ خطر ابتلا به اوتیسم وجود دارد.
کودک سالم پس از چندی سرانجام موفق به ادای کلمه مامان و بابا می‌شود و کلمه های دیگر را نیز به تدریج می‌آموزد، اما نوزاد مبتلا به اوتیسم کلمه هایی نامفهوم می‌گوید.
آمار‌ها نشان می‌دهند برخی از کودکان مبتلا به این بیماری با تاخیر سخن گفتن را آغاز می‌کنند و حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد از مبتلایان هیچ گاه در طول زندگی سخن نمی‌گویند البته مفاهیم را درک می‌کنند، اما نمی‌خواهند صحبت کنند و تنها در برخی زمان های استثنایی کلمه یا کلمه هایی می‌گویند.
تا دو سالگی بیشتر کودکان توانایی ترکیب کلمه ها با یکدیگر و بیان جمله ساده را دارند، اما کودک مبتلا به اوتیسم نمی‌تواند به خوبی جمله بسازد.
نوزادان از هفت ماهگی به بازی کردن علاقه مند می‌شوند و تمایل به بازی با اسباب بازی ها و حتی سایر کودکان دارند، اما کودک مبتلا به اوتیسم تمایلی به بازی با اسباب بازی ندارد و با کودکان ارتباط برقرار نمی‌کند. او در چیدمان اسباب بازی‌ها روش خاص و عجیبی دارد و معمولاً دوست دارد به تنهایی بازی کند.
میتوانید میزان واکنش او به محیط اطراف را با یک آزمایش ساده بررسی کنید. یک عروسک به او بدهید و پس از مدتی عروسک را از او بگیرید، بررسی کنید که آیا گریه می‌کند، آیا مسیر دور شدن عروسک رانگاه می‌کند، اگر عروسک را دوباره به او بدهید تمایل به بازی دارد و عروسک را در دست می‌گیرد.
دیر به راه افتادن نیز می‌تواند نشانه اوتیسم یا سایر بیماری‌ها باشد و باید مورد بررسی دقیق قرار بگیرد، اگر نوزاد شما یک ساله و هنوز راه رفتن یا حرکت به صورت چهار دست و پا را آغاز نکرده است زنگ خطر ابتلا به بیماری اوتیسم وجود دارد.
مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم معمولاً دارای یک سری حرکت های تکراری مانند چرخاندن دست ها، چرخیدن به دور خود و به طور کلی حرکت های غیر طبیعی هستند، در صورتی که فرزند خردسال شما دارای تیک های حرکتی غیر طبیعی است احتمال ابتلا به اوتیسم وجود دارد.
کودک مبتلا به اوتیسم بسیار حساس و تحریک پذیر است و اگر فردی به طور ناگهانی دست او را بگیرد یا حتی او را لمس کند به شدت واکنش هایی مانند فریاد کشیدن، ترس شدید و فرار را از خود نشان می‌دهد.
کودک مبتلا به این بیماری از برقراری ارتباط با دیگران واهمه دارد و در دنیای خیالی خود زندگی می‌کند. اگر فرزند نوپای شما تمایلی به بازی با شما یا هم سالان خود ندارد و گوشه گیراست برای بررسی های دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.
کودک اوتیسمی مانند سایر کودکان واکنش های احساسی نشان نمی‌دهد، به ویژه در زمان ناراحتی آرام کردن او بسیار دشوار است و امکان دارد برای ساعت ها به گریه، گفتن کلمه هایی نامفهوم زیر لب، فریاد کشیدن و حتی رفتار‌های خود آزاری ادامه دهد.
تصور نادرست درباره کودک اوتیسمی این است که او هیچ گاه نمی‌تواند حرفه‌ای بیاموزد و مانند یک فرد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی نیازمند مراقبت دائم است. اما پژوهش ها نشان داده است بنابر شدت ابتلا به این بیماری فرد اوتیسمی می‌تواند زندگی خوبی داشته باشد، برخی از بیماران اوتیسمی با گذراندن دوره های آموزشی، توانسته اند مانند یک فرد سالم در جامعه جایگاه خود را به دست آورند.
برای نزدیک شدن به کودک مبتلا به اوتیسم باید زمان کافی صرف و راه ارتباطی مناسب را پیدا کرد. برخی از کودکان با نوشتن کلمه، تایپ آن، نشان دادن تصاویر و استفاده از زبان اشاره با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند و پشتکار اطرافیان برای افزایش ارتباط با او نقش موثری در بهبود سلامت روانی کودک دارد.
برخی از کودکان اوتیسمی استعداد ویژه‌ای در کار با رایانه، انجام بازی های رایانه‌ای و حتی برنامه نویسی با این وسیله دارند.
مطالعه و خواندن کتاب ها، بررسی یک وسیله الکترونیکی یا چند رسانه‌ای برای ساعت ها باعث سرگرمی و مجذوب شدن کودک اوتیسمی می‌شود و والدین از این راه می‌توانند او را شاد و آرام نگه دارند.
کودک اوتیسمی به دلیل روحیه حساسی که دارد از صدا، محیط های شلوغ و با نورپردازی شدید می‌ترسد. صدای وسایلی، چون جارو برقی می‌تواند سبب ترس شدید کودک و به گریه افتادن او شود، اگر کودک شما در محیط های شلوغ بی قراری و گریه می‌کند، از صدای ماشین، مکالمه بلند، زنگ تلفن یا حتی صدای جارو برقی و ماشین لباس شویی می‌ترسد زنگ خطر ابتلای او به اوتیسم وجود دارد.
هر کودک اوتیسمی دارای ویژگی های شخصیتی و روانی منحصر به فردی است و بررسی شدت بیماری و روش برخورد با او برعهده کارشناسان و در مرحله دوم والدین واطرافیان است.
با حمایت کافی از کودک و پیگیری آخرین پژوهش های پزشکی و روش های درمانی کودک مبتلا به اوتیسم می‌تواند زندگی مناسبی به دست آورد.
کارشناسان در جدیدترین پژوهش های خود دریافتند بانوان جوان در کنار داشتن رژیم غذایی سالم شامل انواع:
میوه و سبزیجات تازه
پروتئین های گیاهی و حیوانی کم چرب
مواد لبنی
دانه‌های آجیل
شکلات تلخ
روغن زیتون
قارچ و نوشیدن آب و دم نوش‌های گیاهی چون چای سبز به میزان کافی
با مکمل های ویتامینی
زیر نظر پزشک کمتر دچار ناباروری و یا به دنیا آوردن نوزاد مبتلا به بیماری اوتیسم می‌شوند.
آشنایی با روش های جلوگیری از تولد نوزادان اوتیسمی
کارشناسان این نتیجه ها را با تحقیق برروی ۴۵۰۰۰ کودک و بررسی رژیم غذایی مادران آن ها و مصرف مکمل های ویتامینی در زمان بارداری به دست آورده اند .این یافته ها نشان می دهند بانوان جوان حتی قبل از بارداری و ازدواج باید اهمیت فراوانی به سلامت و تغذیه خود دهند تا در آینده پس از ازدواج در زمان بارداری کمتر دچار ریسک به دنیا آوردن فرزند مبتلا به بیماری های خطرناک شوند.
بسیاری از بیماری ها و نقص های مادرزادی نوزاد در سه هفته اول بارداری مادر به وجود می آید و تشخیص سریع بارداری و اقدام های ایمنی و محافظتی مادر دراین بازه زمانی خاص اهمیت فراوانی دارد.
ابتلا به بیماری اوتیسم به عامل های مختلفی از جمله ژنتیک بستگی دارد، اما یافته های جدید نشان می دهند درکنار ژنتیک سبک زندگی، عامل های محیطی، تغذیه مادر، میزان آلودگی هوا و استرس نیز نقش دارند.
کارشناسان دریافتند مصرف اسید فولیک چهار الی هشت هفته قبل از اقدام به بارداری در جلوگیری از ابتلای نوزاد به اوتیسم موثراست و از جمله ویتامین های ضروری برای مادران در دوران بارداری که به سلامت نوزاد منجر می شود می توان موارد زیر را نام برد.
اسید فولیک
اسید فولیک ویتامین B محلول در آب است که به محافظت از جنین در برابر ایجاد نقص های جدی مادرزادی کمک می کند، بسیاری از این نقص ها در طی ۲۸ روز اول بارداری رخ می دهد بنابراین پزشکان توصیه می کنند زنان قبل از بارداری اسید فولیک مصرف کنند.
مطالعه های جدید نشان می دهند مصرف اسید فولیک و یا مولتی ویتامین های دارای این ماده مفید قبل از دوران بارداری به وسیله مادر خطر به دنیا آوردن نوزاد مبتلا به اوتیسم را د رصورت بارداری آن ها تا ۷۳ درصد کاهش می دهد.
ید
ید برای عملکرد غده تیروئید بدن زنان بسیار مهم است، کمبود آن می تواند سبب کندی رشد جنین، معلولیت شدید ذهنی و ناشنوایی شود همچنین کمبود هورمون های ضروری غده تیروئید می تواند منجر به سقط جنین و تولد نوزاد نارس شود.
آهن
بارداری خطر ابتلا به آنمی (کم خونی) را افزایش می دهد، مصرف آهن سبب انتقال بهتر اکسیژن و سایر مواد خوراکی از راه جفت به جنین می شود و وجود میزان کافی آن در خون مادر برای تولید گلبول های قرمز، حفظ جفت و رشد جنین حیاتی است.
کلسیم
کلسیم سبب جلوگیری از کاهش ذخیره کلسیم موجود در استخوان زنان باردارمی شود، زیرا نوزاد برای رشد استخوانی خود از کلسیم بدن مادر استفاده می کند و این باعث کلسیم در مادر می شود.
بسیاری از بانوان سالمند به دلیل بی توجهی به مصرف کافی کلسیم و مواد لبنی در سنین باروری و حین بارداری های خود، این روز ها با پوکی استخوان و شکستگی های پی درپی مواجه هستند.
بیماری اوتیسم اکنون راه حل درمانی ندارد و فرد مبتلا به آن در برقرار ارتباط با دیگران دچار مشکل های شدید است. این افراد همچنین در یادگیری، صحبت کردن و زندگی به شکل مستقل مشکل و نیاز به مراقبت دائم دارند.
نتیجه این پژوهش ها در نشریه جامای روانپزشکی (JAMA Psychiatry) به چاپ رسیده استو
بررسی ها نشان می دهند که خطر ابتلا به اوتیسم در رحم مادر آغاز می شود و هم اکنون به دست آوردن اطلاعاتی درباره ی ترکیبی از چاقی و دیابت که بر سلامت کمتر از حد مطلوب جنین تأثیر گذار می باشد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
چاقی و دیابت هر دو می توانند موجب استرس و التهاب شوند؛ فرضیه های متعددی برای این که چرا چاقی مادر و دیابت ممکن است خطر ابتلا به ASD را در کودکان افزایش دهد، وجود دارد.
یک فرضیه این است که استرس مادر در دوران بارداری ممکن است سیستم ایمنی بدن وی و جنین را مختل کرده و نظریه های نوینی وجود دارند مبنی بر اینکه چطور اختلال در سیستم ایمنی بدن و التهاب ممکن است برای تکامل مغز مضر باشند و به طور خاص برای ابتلا به اوتیسم ایجاد خطر نمایند .
مصرف مکمل فولات توسط مادر ممکن است اثر محافظتی در برابر اوتیسم داشته باشد و چاقی مادر با جذب پایین تر فولات همبستگی دارد که می تواند اثرات محافظتی فولات در خطر ابتلا به اوتیسم را محدود سازد .
محققان در پی یافتن آن هستند که چه عواملی درباره ی چاقی و دیابت وجود دارند که منجر به توسعه ی نامطلوب مغز جنین می گردند و چه نوع مداخله ی درمانی روی سلامتی مادران باردار می تواند برای سلامت کودک مانند خطر ابتلا به ASD مفید باشد.
رطبق گزارش MNT ، اخیراً محققان به ارتباطی قوی بین یک ژن خاص و اوتیسم و اختلالی که به نام سندرم ۲۲ q11.2 نامیده می شود، پی برده اند که می تواند به روشن شدن نقاط تاریک دیگری در مسیر ASD کمک نماید.
