تست تورچ قبل از بارداری
در واقع کلمه تورچ از به هم چسباندن حروف T، O، R، C، H ایجاد شده است.
اما علائمی که به طور مشابه در نوزادان ایجاد می کنند عبارتند از:
توکسوپلاسموز
توکسوپلاسما گوندی یک عفونت تک سلولی است که در انسان ها و بسیاری از گونه های پستانداران و پرندگان ایجاد میشود و عامل بیماری توکسوپلاسموز است و انواعی دارد؛ توکسوپلاسموز مادرزادی (که از مادر دچار عفونت به فرزند متولد نشدهاش منتقل میشود)، توکسوپلاسموز چشمی (که باز هم معمولا حاصل توکسوپلاسموز مادرزادی است ولی علائم آن ممکن است در ۴۰-۲۰ سالگی ایجاد شوند).
اگر خانمی قبل از بارداری یک بار به این انگل مبتلا شده باشد، در برابر آن ایمنی پیدا میکند. پس در صورتی که فاصله عفونت حاد تا شروع بارداری ۹-۶ ماه باشد، خطری برای جنین وجود ندارد یا در صورتی که در بارداری قبل دچار عفونت شده و احیانا جنین سقط شده، در بارداری بعدی خطری برای جنین وجود ندارد اما اگر مادری حین بارداری یا ۶ ماه قبل از بارداری، مبتلا شود، مشخصا بدنش ایمن نبوده و احتمال مبتلا شدن جنین وجود خواهد داشت.
• تشخیص:
متاسفانه مادری که حین بارداری به ویروس مبتلا میشود، معمولا علائم خاصی ندارد و فقط علائم غیر اختصاصی مثل خستگی، درد عضلانی، احساس ضعف و… را تجربه میکند که در بارداری درحالت عادی هم دور از انتظار نیستند. به همین علت است که گاهی تشخیص با تاخیر انجام میگیرد و هنگام تشخیص ممکن است آثاری مثل عوارض چشمی یا جمع شدن آب در مغز و بزرگ شدن اندازه سر و عوارض عصبی جنین را متاثر کرده باشد.
• پیشگیری:
توصیه میشود از ۶ ماه قبل از بارداری و حین بارداری، گوشت خام و نیمه پخته مصرف نکنید و گوشت با درجه حرارت معمولی پخته شود. میوه ها و سبزی ها را قبل از خوردن کاملا بشویید. بهتر است پوست میوه را قبل از خوردن بگیرید.
سیاتومگالوویروس
سایتومگالوویروس (CMV)، یک عضو گروه هرپس ویروس و شایع ترین علت عفونت ویروسی مادرزادی است و پس از عفونت اولیه برای تمام عمر در بدن میزبان باقی میماند و ممکن است بارها باعث عفونت مجدد شود. عفونت مجدد ممکن است نشانگر فعالیت مجدد ویروس نهفته یا عفونت مجدد با یک نوع متفاوت باشد.
• سرایت:
از جمله راه های انتقال سیتومگالوویروس تماس جنسی، شیردهی و تماس نزدیک بچه ها و بالغان در مهد کودک ها را میتوان نام برد. اگر فرزند دیگرتان مهد کودکی است باید بیشتر مراقب خودتان باشید زیرا انتقال ویروس در مهد کودک ها بسیار شایع است. به همین علت مادرانی که فرزند مهد کودکی دارند یا کارمندان مبتلا نشده مهدکودک، در صورت بارداری احتمال مثبت شدن تیتر آنتیبادی شان بیشتر است.
• علایم:
بدترین زمان از نظر وقوع ناهنجاری های مادرزادی ۳ ماهه اول است.
• تشخیص:
بررسی روتین مادر برای عفونت CMV توصیه نمیشود زیرا روش قابل اعتماد و آسان برای تشخیص عفونت جنین وجود ندارد اما در صورت شک به عفونت مادر، یا ابتلای نزدیکان خانم باردار، انجام تست الزامی است تا بتوان میزان آسیب را پیشبینی کرد.
بیش از ۹۰ درصد نوزادان علامت دار دچار آسیب های جدی مثل:
ویروس هرپس سیمپلکس
این ویروس ۲ نوع دارد که به نوع ۱ یا هرپس دهانی و نوع ۲ یا هرپس تناسلی معروف هستند. همانطور که از نامشان پیداست، نوع اول در اطراف دهان و لب ها و نوع دوم در ناحیه تناسلی و مقعد زخم هایی با شکل خاص ایجاد میکنند.
• سرایت:
نکته قابل توجه این است که سرایت این ویروس حتی قبل از اینکه بثورات پوستی نمایان شوند، امکانپذیر است. معمولا پس از بروز عفونت اولیه، ویروس در بدن باقی میماند و عفونت نهفته ایجاد میکند و این مساله میتواند تا زمان حیات میزبان ادامه یابد و طی فعال شدن مجدد، عفونت ویروسی باعث ترشح علامت دار یا بدون علامت ویروس از پوست و مخاط میشود.
• علایم:
متاسفانه بیشتر افرادی که در بدنشان ویروس دارند، از این مساله بیخبرند و تنها ۱۵-۵ درصد آنها از وجود عفونت مطلع میشوند. همانند بیماران غیر باردار، بیشتر عفونتهای جدید در خانم های باردار نیز بدون علامت هستند. شیوع عفونت در ۳ ماهه های مختلف بارداری یکسان است. نوزاد معمولا حین زایمان طبیعی از طریق تماس با ویروس در مجاری تناسلی دچار عفونت میشود.
هرپس نوزادی این علائم را دارد:
در موارد عفونت شدید تناسلی یا بیماری منتشر، باید آسیکلوویر وریدی برای خانم های باردار تجویز شود. احتمال انتقال حین زایمان در عفونت اولیه بیشتر از عفونت مکرر است و خطر انتقال به جنین ۶۰-۳۰ درصد گزارششده است.
• درمان:
باید اوایل بارداری از تمام خانم ها راجع به علائم هرپس ژنیتال پرسید و خانم های دارای چنین سابقهای باید قبل از زایمان از نظر ضایعات خارجی هرپس ژنیتال معاینه شوند و در صورت وجود ضایعات انجام سزارین پیشنهاد میشود. البته انجام سزارین در زنان دارای سابقه عفونت HSV و بدون ضایعات فعال حین زایمان توصیه نمیشود.
سرخجه
تشخیص بیماری سرخجه از این نظر اهمیت دارد که اگر خانم بارداری قبلا به سرخجه مبتلا نشده باشد و در ۳ ماه اول دوران بارداری به سرخجه مبتلا شود، ویروس سرخجه روی جنین داخل رحم او اثر میکند و باعث بروز ناهنجاری هایی از قبیل عقب افتادگی ذهنی، کوری، کری، بیماری های قلبی، خونی و مغزی نوزاد میشود.
• سرایت:
اگر خانم بارداری که قبلا به سرخجه مبتلا نشده و واکسن هم نزده باشد، با فرد مبتلا به سرخجه تماس پیدا کند، ویروس سرخجه از راه بینی و حلق او وارد بدنش میشود و در بدن او تکثیر مییابد. سپس ویروس از راه جفت به جنین میرسد.
• علایم:
سرخجه مادرزادی، یک عارضه خطرناک و کشنده است. نوزادان مبتلا به این بیماری تا مدتها (۶ تا ۸ ماه) ویروس را در بدن خود پرورش و انتشار میدهند. کودک ابتدا کمی تب میکند و آبریزش مختصری از بینی خواهد داشت. سپس دانههای صورتی رنگی در بدن او ظاهر میشود.
این بیماری از یک هفته پیش از بروز راشهای پوستی تا ۲-۱ هفته بعد از ناپدید شدن آنها قابل سرایت است. اگر خانم بارداری در ۳ ماهه اول دوران بارداری خود با بیمار مبتلا به سرخجه تماس پیدا کند و از ابتلای خود به بیماری سرخجه در گذشته اطلاعی نداشته باشد و واکسن سرخجه هم به او تزریق نشده باشد، باید بلافاصله و به صورت اورژانس، از او آزمایش خون از نظر پادتن سرخجه گرفت و عیار آن تعیین شود.