
اگر سیستم ایمنی بدن کودک شما قوی نباشد، در برابر هیچ کدام از بیماری ها مقاومت نخواهد کرد و در نتیجه به آسانی مورد حمله ی بسیاری از بیماری ها قرار خواهد گرفت. آنفولانزا از جمله بیماری های شایع و شناخته شده ای است، که مشکل تمام کودکان بوده و هر کودکی حداقل یک بار به این بیماری مبتلا خواهد شد. برخی از کودکان به دلیل مقاومت کم بدنشان، مستعد ابتلا به آنفولانزا هستند و این بیماری در فصل زمستان به دلیل سردی و خشکی هوا در بین کودکان بسیار شایع می شود.
دانستن این که چه زمانی کودک شما به آنفولانزا مبتلا شده است، همچنین دانستن راه های درمان خانگی و صحیح این بیماری می تواند به شما در درمان سریع تر کودکتان کمک کند و کودک شما خیلی راحت تر از شر این بیماری رها شود. با ما همراه باشید.
آنفولانزا به دلیل داشتن برخی از علائم مشترک با سرماخوردگی، می تواند با آن اشتباه گرفته شود. با این حال، شما در صورت دیدن نشانه های زیر در کودکان بیمار خود، باید با احتیاط برخورد کنید:
۱. تب شدید به خصوص اگر بالاتر از ۱۰۱ درجه باشد
۲. لرز
۳. خستگی و ضعف
۴. مشکل تنفسی
۵. سرفه و گلو درد
۶. آبریزش بینی
۷. درد بدن و سردرد
۸. استفراغ و درد معده
۹. اسهال
۱۰. بی اشتهایی
اگر شما هر یک از علائم معرفی شده را در کودک خود مشاهده کردید، ممکن است او مبتلا به آنفولانزا شده باشد. تب او به احتمال زیاد تا یک هفته ادامه خواهد داشت، هر چند سایر علائم، ممکن است با دارو و درمان مناسب، در زمان کوتاه تری از بین بروند.
عوامل شیوع بیماری آنفولانزا در کودکان:
ویروس های نوع A و نوع B آنفولانزا، به سرعت در محیط منتشر و پخش می شوند. اگر کودک شما در نزدیکی فردی قرار دارد که آنفولانزا گرفته و سرفه و عطسه می کند، احتمال دارد قطرات سرفه یا عسطه او به دهان یا بینی کودک وارد شوند. فرد مبتلا به آنفولانزا، از یک روز پیش از بروز علائم بیماری و ۵ روز پس از آن ناقل بیماری است.
از آنجا که ویروس آنفولانزا به سرعت تکثیر می شود، این بیماری می تواند به راحتی در مدرسه، مراکز نگهداری کودکان، زمین های بازی و حتی خانواده پخش شود. بیشتر مواقع، حتی افرادی که تصور می شود مبتلا نشده اند نیز پس از یک تا ۴ روز علائم بیماری را نشان می دهند.
البته از آنجا که مقاومت افراد در مقابل ویروس آنفولانزا متفاوت است، شاید فردی به آن مبتلا باشد و خودش خبر نداشته باشد. یا نشانه های خفیفی داشته باشند که تصور شود سرماخوردگی است و به راحتی این ویروس را به بقیه افراد منتقل کند.
پیشگیری آنفولانزا در کودکان:
واکسن آنفولانزا بهترین درمان برای پیشگیری از این بیماری است. اگر بیش از شش ماه از زمان تولد کودک شما گذشته باشد، شما می توانید کودک خود را یک بار در هر سال بر علیه این بیماری واکسینه کنید. واکسینه کردن بعضی از کودکانی که دارای علایم بیماری های مزمن مانند آسم هستند، نسبت به کودکان دیگر بسیار ضروری و لازم است.
شما همچنین می توانید برای جلوگیری از مبتلا شدن کودک خود به آنفولانزا، روش های پیشگیری زیر را دنبال کنید:
۱. دست های خود را قبل از انجام کارهای مربوط به کودک خود به درستی و با دقت بسیار بشویید، به خصوص اگر خود شما سرفه می کنید و یا مبتلا به سرماخوردگی هستید.
۲. در صورت مشکوک بودن به بیماری خودتان، چشم ها، بینی و دهان کودک خود را لمس نکنید. چون این کار می تواند باعث گسترش میکروب شده و از راه چشم، بینی و دهان به راحتی به کودکتان سرایت کند.
۳. تمام ظروفی که کودکتان در آن ها غذا می خورد، باید به درستی و دقت تمیز شود.
۴. همه ی لباس های کودکتان باید قبل از پوشاندن به او ضدعفونی گردد. حتی اسباب بازی های او هم باید به طور کامل هر چند وقت یک بار ضد عفونی شوند، تا از سرایت آلودگی، ویروس ها و میکروب ها به کودکان جلو گیری شود.
۵. سعی کنید اتاق کودکان خود را خشک و گرم نگه دارید. چون ویروس ها در چنین محیطی به سادگی امکان رشد نخواهند داشت، در صورتی که در مکان های مرطوب و سرد، رشد ویروس ها به راحتی انجام می گیرد.
راه های درمان کودک مبتلا به آنفولانزا:
اگر این بیماری به موقع درمان نشود، می تواند به ذات الریه یا عوارض دیگر، که ممکن است بدن کودکتان برای پذیرش آن بیماری مستعد باشد، تبدیل شود.
۱. مطمئن شوید که کودک شما در دوران بیماری، استراحت و خواب مناسب و کافی داشته باشد.
۲. نوشاندن مقدار زیادی مایعات به کودکان در طول بیماری، به شستن درون بدن آن ها از سموم و ویروس ها کمک کرده و همچنین در حفظ آب بدن کودک با وجود تب شدید موثر خواهد بود.
۳. داروهای مناسب برای کودکان مبتلا به آنفولانزا، با توجه به سن آن ها تجویز می شود. تامیفلو رایج ترین داروی توصیه شده برای نوزادان است. اگر در این دوران از داروهای ضد درد مثل آسپرین به مقدار زیادی استفاده کنید، ممکن است عوارض جانبی جدی را در نوزادان ایجاد کند.
۴. قرص مسکن می تواند با تجویز پزشک برای کاهش درد بدن کودکان مورد استفاده قرار گیرد.
۵. اگر سن کودک شما از شش ماه گذشته و هنوز واکسن آنفولانزا را دریافت نکرده، حتما در اولین فرصت با پزشک او مشورت کرده کودک خود را واکسینه کنید. گاهی اوقات، واکسن آنفولانزا به صورت اسپری بینی به کودکان تزریق می شود.
۶. از دستگاه های مکش برای خارج نمودن مخاطی که راه های بینی و گلوی او را بسته و نفس کشیدن را برای کودک شما سخت کرده اند، استفاده کنید.
۷. اگر کودک شما کمتر از شش ماهه است، اطمینان حاصل کنید که همه ی افرادی که در تماس با او هستند، واکسینه شده و هیچ کس مبتلا به آنفولانزا نباشد.
چه زمانی باید کودک مبتلا به آنفولانزا ، توسط پزشک ویزیت شود؟
اگر نشانه های زیر را در کودک خود مشاهده کردید، حتما او را نزد پزشک ببرید:
• اگر کودک شما زیر سه ماه است و تب ۳۸ درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد. کودکان در این سن حتما باید تحت مراقب پزشک برای تشخیص عفونت های جدی یا بیماری های احتمالی قرار بگیرند.
• اگر کودک شما بین ۳ تا ۶ ماه سن و تب بالای ۳۸٫۳ درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد.
• اگر کودک شما بالاتر از ۶ ماه سن و تب بالای ۳۹٫۴ درجه سیلسیوس یا بیشتر دارد.
• بیشتر از سه روز تب داشتن
• سرفه هایی که پس از یک هفته هنوز خوب نشده اند.
• داشتن نشانه های آنفولانزا در صورت داشتن بیماری های مزمن همچون سرطان، کم خونی داسی شکل، دیابت یا ناراحتی های قلب، ریه یا کلیه
• داشتن نشانه های آنفولانزا و آرتروت روماتیسمی یا کاواساکی که هر دو با آسپرین درمانی برای مدت طولای بر طرف می شوند.
• گوش درد داشتن
• خس خس کردن گلو یا سخت نفس کشیدن
• دوباره مریض شدن بلافاصله پس از خوب شدن و درمان آنفولانزا
• کم آب شدن بدن
در حالی که آنفولانزا خود یک بیماری بسیار جدی نیست، ولی می تواند به مشکلات جدی دیگری در نوزادان منجر شود. با توجه به علائم آنفلوانزا، اگر کودک شما در مرحله اول ابتلا به این بیماری و با در نظر گرفتن اقدامات احتیاطی مناسب، همراه با مراقبت های پزشکی به موقع درمان شود، بهترین راه برای حفظ کودک شما از عوارض بعدی این بیماری خواهد بود.