آبریزش دهان نوزاد

غدد بزاقی نوزاد از ۲ تا ۳ ماهگی شروع به فعالیت می‌کنند که این امر می‌تواند منجر به آب دهان نوزاد شود، حتی زمانی که نوزاد هنوز دندان درنیاورده است. تا پایان با ما همراه باشید.
 
 

کار سختی است که نوزاد را از آب دهان محافظت کنیم که دچار مشکلات دیگر مانند بثورات پوستی نشود. گفته می‌شود غدد بزاقی نوزاد از ۲ تا ۳ ماهگی شروع به فعالیت می‌کنند که این امر می‌تواند منجر به آب دهان نوزاد شود، حتی زمانی که نوزاد هنوز دندان درنیاورده است.

عوامل افزایش دهنده ترشح بزاق
۱٫ اختلالات غدد بزاقی
الف) عدم تشکیل غدد بزاقی
ب) خشکی دهان
ج) هیپر پلازی غدد کام
۲٫ حالات فیزیولوژیک
۳٫ بیماری های عفونی
۴٫ تحریکات موضعی
۵٫ داروها
۶٫ برخی اختلالات سیستم عصبی

انواع آبریزش دهانی
الف: بر حسب شدت
ب: بر حسب محل ریزش بزاق
بر حسب شدت به سه دسته تقسیم می شود.
۱- خفیف:
افرادی که ابریزش دهانی خفیف دارند، بزاق تا خط ورمیلیون (حاشیه قرمز لب) روی لب ها دیده می شود.
۲- متوسط:
در این افراد ریزش بزاق تا چانه می رسد.
۳- شدید:
در این افراد بزاق بر روی لباس هایشان می ریزد.
Irritation of baby's mouth
ب: بر حسب محل ریزش بزاق :
۱٫ آبریزش دهانی قدامی (Anterior Drooling) :
 
تصور عمومی از آبریزش دهانی، ریزش قابل دیدن از قسمت قدام (پیشین) دهان یا لب هاست. اگر چه در افرادی که دچار بد عملکردی حرکتی – دهانی هستند، بزاق در فضای زیر زبان نیز حبس می شود.
۲٫ آبریزش دهانی خلفی(Posterior Drooling) :
 
به ترشحات دهانی که از حفره دهان بیرون نمی رود گفته می شود. در صورت عدم بلع مناسب مواد داخل حلق می شوند و موجب احتقان، سرفه، استفراغ (تحریک رفلکس gag) و در بعضی موارد وارد نای می شوند.
سن تقریبی مهارت
یک ماهگی به خاطر تولید کم بزاق بندرت آبریزش دارند.
شش ماهگی در حالت های به پشت خوابیده و طاق باز و نشسته به ندرت آبریزش دارند اما ممکن است در این موقعیت‌ ها آبریزش داشته باشند. هنگام غان و غون کردن و هنگامی که شی را توسط دست به دهان می برند.
یا به چیزی اشاره می‌کند یا شی را لمس می‌کند یا دندان در می آورد. یا در طول خوردن تغذیه آبریزش داشته باشد.

نه ماهگی زمانی که می‌خواهد مهارت های حرکتی درشت مثل غلت زدن و سینه خیز رفتن را کسب کند آبریزش طولانی‌تری ندارد اما در طول دندان در آوردن این حالت وجود دارد.

پانزده ماهگی در هنگام تکه کردن مواد با دندان آبریزش شدت می‌یابد.
علت های احتمالی مرتبط با آبریزش دهانی
· کودک کنترل کافی بر روی سر و تنه جهت حمایت از بلع موثر را ندارد.
· کاهش کنترل حین فعالیت های حرکتی که نیاز به تعادل بین کار در حال انجام و آبریزش دارد.
· دندان در اوردن باعث افزایش تولید بزاق و آبریزش در اطفال می‌شود.
· جویدن با ثبات کم و ناکافی، بلع مناسب را دشوار کرده و می‌تواند باعث آبریزش شود.
· بلع نادرست خود می تواند منجر به بریزش بیش از حد شود.
· آبریزش می‌تواند ناشی از یک وضعیت دهانی کاملاً باز باشد که به بزاق اجازه جمع شدن و تامین فشار لازم برای آغاز کردن و به جریان انداختن بلع را نمی‌دهد. این حالت دهان خود می‌تواند ناشی از یک عملکرد و هماهنگی عضلانی ضعیف یا گرفتگی بینی و عفونت های مزمن دستگاه تنفسی فوقانی باشد.
· تن عضلانی کاهش یا افزایش یافته در گونه‌ ها و لب ها می‌تواند منجر به بلع نا کافی و آبریزش بیش از حد شود.
· بسامد ناکافی بلع باعث افزایش بزاق از میزان قابل جمع شدن در دهان و در نتیجه آبریزش می شود.
· افزایش تولید بزاق ناشی از خوردن غذاهای شیرین.
· افزایش بزاق می‌تواند ناشی از مصرف برخی داروها باشد.
· بد عملکردی اعصاب جمجه‌ ای می‌تواند باعث ناتوانی از کنترل کافی مکانیسم بلع باشد.
· آبریزش می‌تواند به عنوان وسیله‌ای برای بدست ‌آوردن توجه باشد.
Irritation of baby's mouth
 
در زیر روش‌ هایی برای محافظت پوست نوزاد در برابر بزاق دهان آورده شده است:

– برای جلوگیری از بثورات پوستی ناشی از بزاق دهان کودک، یک دستمال مرطوب نرم را همیشه در کنار خود داشته باشید و هر لحظه بزاق کودک را به آرامی پاک کنید.

خشک و تمیز نگه داشتن پوست کودک، موثرترین روش درمانی در برابر بثورات پوستی ناشی از بزاق دهان است. به طور مرتب صورت و ناحیه گردن کودک را به خصوص بعد از تغذیه پاک کنید.

برای جلوگیری از تحریک بیشتر پوست، حرکت روی پوست را به صورت یک حرکت کششی همراه با فشار ملایم انجام دهید.

– اگر آب دهان بزاق کودک، لباس او را خیس می‌کند، از یک پیش بند کودک استفاده کنید. این باعث می‌شود مواد مرطوب به لباس نوزاد شما نچسبد و خارش و تحریک پوستی ایجاد نشود.

به محض خیس شدن پیش بند از آب دهان نوزاد، آن را عوض کنید تا پوست نوزاد خشک و تمیز بماند و تحریک نشود.

– جاهایی که از آب دهان کودک دچار بثورات پوستی شده است، را دو بار در روز با آب گرم بشویید و سپس خشک کنید و مطمئن شوید که پوست نوزاد کاملاً خشک شده است.

– یک لایه نازک از روغن مخصوص یا پماد بر پوست نوزاد بمالید که به عنوان یک مانع بین پوست نوزاد و آب دهان عمل کند.

– در زمان حمام کردن نوزاد، یک شستشوی آرام بدون استفاده از مواد شوینده، کافی است و سعی کنید از لوسیون‌ ها برای جاهایی که دچار بثورات پوستی شده است، استفاده نکنید تا تحریک نشود.

– پوست کودک باید خشک شود و با یک پماد درمان شود. می‌توانید درباره پماد و میزان مصرف آن و مدت استفاده از آن، از پزشک متخصص سوال کنید.

– اگر آب دهان به دلیل دندان نوزاد است، برای کودک خود چیزی خنک (نه یخ زده) برای فشار دادن به لثه‌ ها فراهم کنید که می‌تواند یک دندان گیر خنک و یا یک پارچه مرطوب، تمیز و خنک باشد. خنک شدن می‌تواند لثه‌ها و بثورات پوستی اطراف دهان نوزاد را بهبود بخشد.

علت وجود آب دهان نوزاد چیست؟

-غذا را نرم و مرطوب می‌کند در زمانی که کودک به تازگی خوردن غذا های جامد را شروع کرده است.

-دهان کودک را مرطوب نگه می‌دارد.

-عمل بلعیدن را برای کودک آسان‌ تر می‌کند.

-باقی مانده‌ های مواد غذایی را می‌شوید.

-گاهی آب دهان کودک، در واکنش به برخی غذاهای خاص ایجاد می‌شود.

-آب دهان، در واکنش به فعالیت‌ های حرکتی کودک، که نیاز به تعادل دارند، ایجاد می‌شود.

-از دندان‌ های کودک محافظت می‌کند.

-بزاق دهان همچنین دارای پتالین است. پتالین یک آنزیم گوارشی است که نشاسته را به قند تغییر می‌دهد.

یک آنتی اسید طبیعی در بزاق وجود دارد که اسید معده را خنثی و کمک به هضم غذا می‌کند. بزاق همچنین دندان‌ها را از پوسیدگی محافظت می‌کند.

-گاهی به دلیل مصرف برخی داروها، آب دهان کودک بیش از حد می‌شود (عوارض جانبی برخی داروها)

پاسخ ترک

Please enter your comment!
Please enter your name here